Vakantie is pas vakantie als je ook nog tijd hebt om even langs een paar vrienden te gaan. Zoals zo vaak op dit eiland, was het ook zaterdag allemaal een beetje grijs en nat. Maar trainen gaat door als je UK kampioen IMAC wilt blijven! Vanwege wateroverlast (Ja, boven op de heuvel zak je tot je enkels in de modder. Water loopt hier niet naar beneden) op het normale veld, vliegen we nu aan de andere kant van de heg. Beetje lastig als er dan ook nog een stevige cross wind staat. Maar uiteraard geen probleem voor een ervaren chauffeur. (Matthew Poots). David Nolan stond ook om 0900 al te roken, ook trainen voor de wedstrijd die al twee keer uitgesteld is vanwege het weer. Helaas geen vliegende foto’s van David, want mijn camera is nooit in staat om op het juiste moment ‘klik’ te zeggen. (Denk 3D, in een tempo waarbij de beelden nauwelijks tijd hebben om op je netvlies te registreren! En dan blijft alles nog heel ook.)
Op de bergen in de achtergrond ligt nog steeds sneeuw, en de (club)zweef competitie van afgelopen weekend was dan ook uitgesteld. Niemand kan zich herinneren dat een zweefwedstijd ooit werd uitgesteld in april, vanwege sneeuw! 
Vanmiddag nog even gauw meegevlogen met de 100s zweefwedstrijd. Wedstrijd is een groot woord, gewoon een dozijn oude mannen met 2 kanaals zwevers die proberen 10 minuten boven te blijven. Het meest favoriete model is nog steeds de Algebra. Starten doe je met de lier. Als je die arme dingen omhoog ziet gaan, met vleugels waarvan de tippen elkaar bijna raken, snap je echt niet hoe het heel blijft. Maar kennelijk zit overal genoeg flexibiliteit ingebouwd om alles heel te houden. Ik mocht de Vladimir Models AVA proberen van vriend Richard. Het is een geweldig mooie kist, maar hij kwam niet tot zijn recht vandaag. Eigenlijk hadden we nog een pond lood nodig om een beetje vooruit te komen! Langste tijd van de dag was 7 minuten, aan het begin van de wedstrijd waren de tijden nog rond de 4-5 minuten, aan het einde was iedereen na 2 minuten weer beneden. Alle wind ging alleen maar ‘down’. Maar goed, ik heb nu een half dozijn starts op de lier onder mijn leden 😉 (Ik zij toch dat het een werkvakantie was?)
Als je op een groot sport veld moet vliegen, met ongeveer een dozijn doelen, dan is de kans natuurlijk aanwezig dat je een goal scored! Deze was van Bill Scott, de driving force achter de NIMSA. Gelukkig geen schade, en verder geen doelpunten 😉
